منظومه شمسی
 
تفریحی برای هم کلاسی ها

فوران های خورشیدی
دانشمندان سرگرم اندازه گیری فرکانس یا تناوب فوران های خورشیدی بوده اند
یک مطالعه تازه علمی نتیجه گیری می کند که تغییرات در میزان تولید انرژی خورشید نمی تواند ارتباطی با گرمایش امروزی زمین داشته باشد.
این مطالعه نشان می دهد که در 20 سال گذشته میزان تولید انرژی خورشید افت کرده اما دمای زمین افزایش یافته است.
این تحقیق همچنین نشان می دهد که برخلاف برخی ادعاها، دمای امروز زمین ربطی به تاثیر خورشید بر اشعه کیهانی ندارد.
پژوهشگران در نشریه "Proceedings A" متعلق به انجمن سلطنتی بریتانیا نوشتند که اشعه های کیهانی ممکن است در گذشته بر آب و هوا تاثیر گذاشته باشند اما امروز چنین نیست.
مایک لاکوود از آزمایشگاه روترفورد-اپلتون در بریتانیا که تحلیل های تازه را با همکاری کلوس فرولیچ از مرکز تشعشعات جهانی در سوئیس انجام داده است گفت: "این یافته باید به بحث ها پایان دهد."
دکتر لاکوود این مطالعه را تا حدودی در واکنش به یک برنامه مستند تلویزیونی به نام "حقه بزرگ گرمایش زمین" که پیشتر در سال جاری از کانال چهار بریتانیا پخش شد و نظریه اشعه های کیهانی در آن بررسی شد انجام داد.
وی به وبسایت خبری بی بی سی گفت: "کلیه نمودارهایی که در آن برنامه نشان داده شد در حدود سال 1980 متوقف شد، و من می دانستم چرا، چون بعد از آن اوضاع عوض شد."
وی گفت: "نمی توانید تکه هایی از داده ها را که دلخواهتان نیست حذف کنید."
به نقل از بی بی سی)
+ نوشته شده در  چهارشنبه 20 تیر1386ساعت 12:9  توسط محمد حسین باقریان |  آرشیو نظرات
   حتما در آسمان شب رد های نورانی را دیده اید که به  سرعت ناپدید می شوند . این ردها را شهاب می نامند.ذرات ریزی که در فضای میان سیارات پراکنده اند  هنگامی که به جو زمین وارد می شوند  بر اثر اصطکاک با جو می سوزند و به صورت شهاب دیده می شوندچون شهاب ها با سر عت حرکت می کنند چشم ما مسیر سوختن آنها را در جو بصورت ردی درخشان می بیند اگر جسمی که به جو زمین وارد می شود قطعه سنگی یا فلزی بزرگ باشد بخشی از آن به سطح زمین برخورد می کند که به آن شهاب سنگ می گویند.    
                                                      
   اما علاوه بر شهاب هایی که به صورت اتفاقی در آسمان شب پدیدار می شوددر زمان های مشخصی از سال نیز ار میان توده های بزرگی از ذرات ریز عبور می کند و بارش شهابی رخ می دهد. توده های ذرات ریز عمدتا باقیمانده دنباله دار های دوره ای هستند. دنباله دار ها در نزدیکی خورشید مقدار زیادی گاز غبار و ذرات ریز از دست می دهند. ذرات ریز به تدریج در طول مدار دنباله دار پراکنده می شوند و به دور خورشید می گردند . ممکن است زمین در حرکت فضایی خود مدار دنباله دار را قطع کند  و به درون توده ذرات وارد شود . در این صورت بارش شهابی رخ می دهد . چون ذرات تقریبا در مسیر های موازی به جو وارد می شوند  به نظر میرسد که شهاب ها ار نقطه مشخصی از  آسمان سرچشمه میگیرند به این معنا که اگر مسیر شهاب های بارش شهابی را در جهت معکوس  ادامه دهیم به نقطه مشخصی می رسیم که آن را کانون بارش می نامند. . دقیقا مانند ریل های موازی راه آهن که به نظر می رسد در دور دست یکدیگر را قطع می کنند.
   کانون بارش در بارش های شهابی مختلف است و با هم تفاوت دارد. نام هر بارش شهابی از نام آن صورت فلکی که کانون بارش در آن قرار دارد گرفته می شود  مانند:بارش شهابی برساوشی اسدی و جوزایی و ... .
   به طور معمول در بارش های شهابی غنی حدود صد شهاب را می توان در ساعت مشاهده کرد یعنی به طور متوسط حدود ۲ شهاب در دقیقه. به این ترتیب مشخص است که به راستی بارانی از شهاب ها رخ نمی دهد اما در موارد استثنایی بارش های شهابی استثنایی نیز زخ داده اند. برای مثال دربارش شهابی اسدی گاهی تا ۱۴۰ هزار شهاب در ساعت نیز دیده شده است . در بامداد ۲۷ آبان سال ۱۳۷۸ شمسی در بارش شهابی اسدی رصد کنندگان در ایران حدود سه  هزار شهاب را در یک ساعت شمارش کردند. هر سال زمین در حدود زمان مشخصی مسیر توده ذرات هر بارش را قطع می کند  و بارش شهابی رخ می دهد که در جدول زیر نام و مهمترین بارش های شهابی هر سال را مشاهده می کنید.
نام بارش:
زمان اوج تقريبي بارش :
بيشترين شهاب رصد شده
(به طور معمول)
   مكان كانون بارش:
شلياق
1 ارديبهشت
10-15
ميان ستاره كاپا-شاياق و مو- جاثي
اتا-دلوي
15 ارديبهشت
35
شمال ستاره گاما-دلو
بر ساوشي
21 مرداد
80
3 درجه شمال شرق ستاره اتا-برساوش
جباري
29 مهر
30
ميا خي-جبار گاما- اسد
اسدي
26 آبان
متغير
5 درجه شمال غرب ستاره گاما
جوزايي
22 آذر
؟100
غرب ستاره آلفا-جوزا(كاستور)
ربعي
 
13 دي
؟100
10 درجه ستاره يوتا-ا‍دژدها
+ نوشته شده در  دوشنبه 18 تیر1386ساعت 10:51  توسط محمد حسین باقریان |  آرشیو نظرات
سیاره شناسان شباهت جالبی بین جریان های قیانوس های زمین و کمربند های مشتری یافتند 
 
 
 
 

 

سیاره شناسان شباهت جالبی بین جریان های مشخص اقیانوس های زمین و کمربند هایی یافتند که مشخصه سطحی خاص سیارات گازی غولپیکر، همچون مشتری اند. ساختار کمربند های جو مشتری سالها موضوع تحقیقات جالبی بوده است. کمربند های مشتری به دلیل حرکت ابرها، در امتداد مجموع های ثابتی از جریان های متناوب، شکل می گیرند. این سیاره شناسان کشف کردند که اقیانوس های زمین هم نوارهایی از جریان های متناوب پایدار،در خود می پرورند که به هنگام مدل سازی، کاملا شبیه به کمربند های مشتری اند. این شباهت ها فقط ظاهری نیست. به گفته آنها طیف انرژی جریان های اقیانوسی از یک قانون نیرو پیروی می کنند که کاملا بر طیف جریان های منطقه ای در سیارات بیرونی، منطبق اند. آیا این پدیده های مشابه، در نیروهای فیزیکی مشابهی، ریشه دارند ؟ برای پاسخ به این پرسش باید تعیین کنیم که چه فرایند های فیزیکی باعث حرکات بزرگ مقیاس، در هر دو این دستگاه ها می شوند. بنابر تحقیقات سیاره شناسان میان عوامل نیروزا در سیارات خارجی و جریان های اقیانوسی، شباهت هایی وجود دارد. مقایسه طیف انرژی در سیارات غولپیکر و اقیانوس های زمین، اطلاعات ارزشمندی درباره خصوصیات اقیانوس ها و به خصوص قوی ترین جریان ها در نیمه اعماق اقیانوس ها به دست می دهد.                          
 

 
+ نوشته شده در  دوشنبه 11 تیر1386ساعت 18:39  توسط محمد حسین باقریان |  آرشیو نظرات
 آیا انسان تنها ناز پرورده این جهان است ؟ 
منظومه شمسی ما با بیشتر منظومه های سیاره ای شناخته شده در اطراف ستاره های دیگر تفاوت دارد، چون به شیوه دیگری شکل گرفته است. اگر چنین باشد، سیارات زمین مانند بسیار نادر هستند. اخترشناسان پس از بررسی مشخصات حدود 100 منظومه سیاره ای و بررسی دو روش شکل گیری سیارات اعلام کردند که منظومه شمسی ما به راستی مظومه ای خاص است. در منظومه ما مدار همه سیارات بزرگ، تقریبا دایره ای است و چهار سیاره غولپیکر در فاصله زیادی از خورشید قرار دارند. اما بیشتر سیاره های فرا خورشیدی کشف شده غول های مشتری مانند هستند که به ستاره مادرشان نزدیک اند و مدارشان، بیضی بسیار کشیده ای است. دو توضیح برای این یافته ها وجود دارد. اول اینکه احتمالا فرایندهای شکل گیری سیارات متعدد است و فرض اخترشناسان مبنی بر اینکه همه سیارات مثل هم شکل می گیرند اشتباه بوده است. در شبیه سازی شکل گیری سیارات منظومه شمسی، سیارات غولپیکر همچون مشتری، با گرد آمدن گاز در در اطراف هسته های سنگی – صخره ای (مانند زمین) شکل می گیرند. این هسته اولیه در محیط سرد دور از ستاره در ابر اولیه، با گرانش خود، گازها را به طرف خود می کشد و لایه ی ضخیمی از گاز اطراف ستاره، هسته را می پوشاند. اما نزدیکتر به ستاره به دلیل حرارت بالا و بادهای شدید خورشیدی،هسته های صخره ای توان به دام انداختن گازها را ندارند و به شکل سیارات زمین مانند باقی می مانند. 
                                                                                        
 
نظریه پذیرفته تر این است که سیارات غولپیکر فراخورشیدی، مستقیما از رمبش گرانشی گازها شکل می گیرند. در این داستان هسته های صخره ای سیارات زمین مانند، اصلا شکل نمی گیرند. اگر این نظریه برای همه سیاره های فراخورشیدی درست باشد، پس بیشترشان سیاره زمین مانندی که بتواند میزبان حیات آشنای ما باشد، ندارند. البته نتیجه هنوز قطعی نیست و شاید توضیح دیگری برای تفاوت های ظاهری میان منظومه های فراخورشیدی باشد. ماهیگیری را تصور کنید که نتیجه می گیرد همه ماهی ها بزرگتر از 10 سانتی متر هستند، چون این مقدار اندازه شکاف های تورش است. این شاید همان اتفاقی باشد که برای جستجوگران سیاره های زمین مانند می افتد. ابزارهای ما هنوز نتوانسته اند این سیارات خرد را بیابند. شاید حدود 3 تا 4 سال دیگر وقت لازم باشد تا اخترشناسان به قدرت رصدی مناسبی دست یابند که بفهمند کدام نظریه درست است.   
                        (به نقل از آسمان پارس)                                                               
+ نوشته شده در  جمعه 8 تیر1386ساعت 10:44  توسط محمد حسین باقریان |  آرشیو نظرات
به نظر می رسد که در سال 1408 سیارکی به زمین برخورد کند. هر چند احتمال برخورد بسیار کم است اما    
به نقل از آسمان پارس
 
 
+ نوشته شده در  چهارشنبه 6 تیر1386ساعت 11:30  توسط محمد حسین باقریان |  آرشیو نظرات
تازه ترین نمای هابل از دو عضو قلمرو سیارک ها : وستا و سرس 
 
 
 
اینبار چشمان هابل، کمربند سیارک ها را هدف خود قرار داده است. مکانی میان مریخ و مشتری که از 100 هزار خرده سنگ پر شده است. درشت و ریز. همه نوع اندازه ای را در آن پیدا می کنید. اما از میان این همه خرده سنگ، کدامشان در میدان دید دوربین های هابل قرار گرفته اند ؟ وستا در میدان دید دوربین سیاره ای 2 و سرس در وسط دوربین پیشرفته نقشه برداری قرار گرفته اند. نمای سرس در بهمن ماه سال 82 و تصویر سرس در 24 اردیبهشت امسال، تهیه شد. تصاویر، برای نقشه برداری دقیق از کمربند سیارک ها گرفته شده اند. این نقشه ها در تکمیل اطلاعات ماموریت " طلوع " کمک رسان خواهند بود. ماموریتی که برای بررسی کمربند سیارک ها در نظر گرفته شده است. فضاپیمای طلوع در سال 1399 به وستا و در سال 1404 به سرس می رسد. طلوع اولین فضاپیمایی خواهد بود که به طور اختصاصی، کمربند سیارک ها را مورد مطالعه قرار می دهد. اطلاعاتی که از تصاویر هابل به دست آمده بسیار جالب است.  
           تصویر هابل : وستا در سمت راست و سرس در سمت چپ دیده می شوند.
در نمای وستا، دانشمندان متوجه دهانه ای به طول 456 کیلومتر در نیمکره جنوبی این سیارک شدند. دهانه ای که صدها هزار سال پیش بر اثر برخورد جسمی بزرگ ایجاد شده است. اگر این جسم به زمین برخورد می کرد می توانست اقیانوس آرام را از میان بردارد! همچنین تغییراتی در غرب و شرق وستا دیده شده که حکایت از آتشفشان های فعال در این سیارک دارد. اما از سرس چه خبر؟ نواحی تیره و روشن این سیارک شاهدی است بر این مدعا که مواد تشکیل دهنده نواحی مختلف این سیارک، با هم متفاوت هستند. شاید علت این اختلاف، اجرامی باشند که پس از برخورد به سرس، مواد تشکیل دهنده آنها در سطح پراکنده می شده و در تشکیل لایه سطحی نقش داشته اند. همچنین شواهدی مبنی بر وجود آب در زیر سطح این سیاره کوتوله وجود دارد. سرس اولین سیارکی است که در سال 1801 در کشف شد. همچنین مقام سومین سیاره کوتوله شناخته شده را بر دوش می کشد! باید تا سال 1404 صبر کنیم و ببینیم که فضاپیمای طلوع از چه اسراری در این سیارک مرموز پرده بر می دارد.  
به نقل از آسمان پارس
+ نوشته شده در  جمعه 1 تیر1386ساعت 9:20  توسط محمد حسین باقریان |  آرشیو نظرات
هوای نامساعد حاکم بر پایگاه فضایی کندی، فرود آتلانتیس را به تاخیر انداخت 
 
 
 
 
در حالی که همه چیز برای یک فرود موفقیت آمیز آماده بود، خبر ناگوار بخش هواشناسی پایگاه فضایی کندی، همه را غافلگیر کرد. اوضاع جوی نامساعد حاکم بر پایگاه،سبب شده که فرود آتلانتیس به تاخیر افتد. زمان بعدی برای فرود، ساعت 3:30 دقیقه عصر به وقت جهانی در نظر گرفته شده است. چنانچه اوضاع نامناسب آب و هوا همچنان ادامه داشته باشد، فرمانده شاتل، " ریک استارکو " و خلبان شاتل، " لی آرچمبلت " به ناچار شاتل را در ساعت 2:25 دقیقه عصر در فرودگاه به زمین می نشانند. لحظاتی پیش مقامات ناسا اعلام داشتند که به علت هوای بسیار طوفانی آتلانتیس تا 24 ساعت دیگر فرود نخواهد آمد. آتلانتیس روز جمعه 18 خردادماه زمین را ترک گفت و دو روز بعد یعنی یکشنبه 20 خردادماه به ایستگاه رسید. فضانوردان چهار راهپیمائی فضائی انجام دادند. در سومین راهپیمائی، خدمه به تعمیر قسمت آسیب دیده شاتل پرداختند. آتلانتیس هم اکنون انجام 28 ماموریت موفقیت آمیز را در کارنامه خود دارد. حدود 174 فضانورد تا به حال افتخار سفر به فضا را با این شاتل را داشته اند.  
                                           
به نقل از آسمان پارس
+ نوشته شده در  جمعه 1 تیر1386ساعت 9:19  توسط محمد حسین باقریان |  آرشیو نظرات
اگر خواهان آن باشید که به دورترین نقاط فضا دست یابید، طبیعتا با تلسکوپ های معمولی نمی توانید. شما نیاز دارید تا کهکشانی پرجرم و قدرتمند را مهار کنید تا نور را از کهکشان های دور خمیده کند 
اگر خواهان آن باشید که به دورترین نقاط فضا دست یابید، طبیعتا با تلسکوپ های معمولی نمی توانید. شما نیاز دارید تا کهکشانی پرجرم و قدرتمند را مهار کنید تا نور را از کهکشان های دور خمیده کند (لنز گرانشی). گروهی از اخترشناسان اروپایی توانستند یکی از بهترین موارد لنزهای گرانشی را ثبت کنند (حلقه اینشتن)، لنز گرانشی و کهکشانی بسیار دور از ما که به صورت رشته ای ثبت شده اند، این ثبت زیبا را نعل اسب کیهانی نامیدند.
این کشف توسط تنی چند از اخترشناسان اروپایی (از دانشگاه های اروپا تا روسیه) انجام شد و نتایج آن با عنوان "نعل اسب کیهانی : کشف حلقه اینشتن حول کهکشان غول پیکر و درخشان قرمز." در نشریه Astrophysics انتشار یافت.
این پدیده هنگامی آشکار شد که اطلاعات سنگین در نقشه برداری دیجیتال از آسمان (Sloan Digital Sky Survey) ثبت شدند. این نقشه برداری به وسیله تلسکوپ روباتیک و تصویر برداری از آسمان شب (که سرانجام نقشه ای حاوی 25% آسمان شامل 100 میلیون جرم منتشر کرد) حاصل شد. اخترشناسان به طور منظم به آسمان می نگرند و از میان پهنه وسیعی از اطلاعات، اجرامی شگرف را ثبت می کنند.
نعل اسبی کیهانی، ای چنین...
در آن هنگام، آنها مشاهدات خود را با تلسکوپ 2.5 متری آیزاک نیوتن در لاپالما و 6 متری BTA در روسیه پیگیری کردند. همچنین جزئیات درعکس آن نیز سبب شد که به تصمیم در مورد اطلاعات ساختار شیمیایی لنز و جرم مورد تاثیر آن کمک شود.
به تصویر نگاه کنید، شما می توانید کهکشانی کروی و قرمز را که توسط حلقه ای آبی رنگ احاطه شده است را مشاهده کنید. درحقیقت این نسبیتی است کنار یک کهکشان، کهکشان قرمز در فاصله 4.6 بیلیون سال نوری از ما واقع است (لنز) و حلقه آبی یا همان کهکشان دیگر، در فاصله 10.9 بیلیون سال نوری از ما قرار دارد ( جرم تحت تاثیر لنز).
در نگاه ما دو رشته قابل دید است، که در حقیقت همان نور است که به سبب لنز گرانشی کانونی شده است. نور در تمایل خود به سمت زمین می آید. تمام نورها به منجمان اجازه می دهد که آنچه را که تمایل به مرئی بودن دارد، ببینند. در حقیقت، دو رشته از نور همان کهکشان اند که تحت تاثیر لنز گرانشی قرار گرفته اند و به صورت 300 درجه، اطراف لنز را احاطه کرده اند.
لنز بسیار پرجرم است، و به صورت کهکشان قرمز که دارای 5 تریلیون جرم خورشید است، می درخشد. برای مقایسه کهکشان راه شیری ما جرمی معادل 580 بیلیون جرم خورشیدی دارد.
و جرمی فقط برای تلسکوپ...
در فاصله بسیار دور، کهکشان تحت تاثیر لنز، کهکشانی با ستارگان انفجاری و دستخوش تلاطم سرعت شکل گیری ستارگان است، اینها مدارکی به دست آمده از طیف نور آبی کهکشان است. اگر چنین لنزی در این ناحیه قرار نداشت منجمان هرگز نمی توانستند چنین اطلاعاتی را از آن کهکشان بدست آورند. اما به علت وجود لنز، نور در اثر گرانش کانونی شده و به صورت حلقه ای دور لنز درآمده است. در صورتی که این جرم 10.9 بیلیون سال نوری از ما فاصله دارد، آن را اکنون مشاهده می کنیم، در زمانی که جهان 3 بیلیون سال کوچکتر بود.
این کشف به منجمان کمک می کند تا در دو مورد پیشرفت کنند، توزیع ماده تاریک اطراف کهکشان قرمز و شکل گیری ستارگان در اوایل جهان.
به نقل از آسمان پارس
+ نوشته شده در  چهارشنبه 30 خرداد1386ساعت 10:36  توسط محمد حسین باقریان |  آرشیو نظرات
با تحقیقات جدیدی که مایک بران و گروهش انجام دادند ثابت شد که.. 
شهریور ماه سال گذشته. همه منتظر شنیدن رای اتحادیه بین المللی نجوم هستند. چه پیش خواهد آمد ؟ آیا جرم تازه کشف شده عضو دهم منظومه شمسی خواهد بود ؟ تا اینکه در کمال ناباوری اتحادیه نجوم رای خود را مبنی بر اخراج پلوتو از لیست سیاره های منظومه شمسی اعلام داشت. بدین ترتیب جرم تازه کشف شده که بعدها " اریس " نامیده شد هم از فهرست سیارات خارج شد. اما داستان به همین جا ختم نمی شود. پس از اعلام نظر اتحادیه نجوم بسیاری از اخترشناسان که اکثریت آنها را منجمان آمریکائی تشکیل می دادند به رای مجمع اعتراض کردند و خواستار برگرداندن لقب سیاره به پلوتو شدند. دلیل اعتراضات آنها هم روشن بود. زیرا پلوتو تنها سیاره ای بود که یک آمریکائی( کلاید تومبا ) آن را یافته بود و اکنون آنها نمی خواستند که نامشان از لیست کاشفان سیارات کنار رود. این بحث ها هنوز کم و بیش ادامه دارد. تا اینکه به تازگی " مایک براون " کاشف اریس به همراه گروهش تحقیقاتی را با استفاده از تلسکوپ فضائی هابل و رصدخانه کک بر روی این سیاره کوتوله انجام دادند.      
اریس در کنار قمر کوچک خود دیسنومیا
                                   
نتایجی که به دست آوردند جالب بود. اریس 27 درصد بزرگتر از پلوتو است. با قطری معادل 2400 کیلومتر و چگالی دو گرم بر سانتیمتر مکعب از پلوتو یک سر و گردن بزرگتر است. دانشمندان تصور می کنند که در زیر پوسته سطحی اریس متان زیادی وجود دارد که پس از خارج شدن از زیر سطح و جریان یافتن باعث می شود که این سیاره کوتوله رنگی متمایل به زرد را به خود بگیرد. اریس با فاصله 97 واحد نجومی( دو برابر فاصله پلوتو از خورشید ) که از ما دارد بسیار سردتر از پلوتو است. میانگین دما بر روی آن 240- درجه سانتیگراد است. این سیاره کوتوله مداری بیضی شکل دارد. در حضیض مداری خود( نزدیک ترین فاصله به خورشید ) به فاصله 38 واحد نجومی از ما می رسد. اما این اتفاق 280 سال دیگر می افتد. در آن سال اریس حتی از پلوتو هم درخشانتر می شود و می توان آن را با تلسکوپ های کوچک آماتوری مشاهده کرد. اریس قمر کوچکی هم به نام " دیسنومیا " به قطر 150 کیلومتر دارد که هر 16 روز یکبار به دور مادر خود گردش می کند. این اطلاعات نتیجه تحقیقاتی بود که توسط براون و گروهش انجام شد. بدین ترتیب مشخص می شود که اریس از اکثر جنبه ها بزگتر از پلوتو است. پس اگر قرار باشد به قول اخترشناسان آمریکائی پلوتو را سیاره به حساب آوریم اریس بدون شک سیاره دهم خواهد بود. علاوه بر اریس اجرامی نظیر " سدنا " نیز در نوبت خواهند بود. در این موقع است که متوجه اهمیت و دور اندیشی رای اتحادیه نجوم می شویم. با این اوصاف دیگر هیچ بهانه ای مبنی بر سیاره بودن پلوتو در دست منجمان آمریکائی نخواهد بود.                     
 
 
فرهنگ نامه متن
 
  
کلمه
توضیح
 
اتحادیه نجوم
 
 
معتبر ترین مجمع بین المللی نجومی در جهان که هر 3 سال یکبار گردهمائی های بزرگی در در شهر های مختلف جهان برگزار می کند و در آنها اخترشناسان و منجمان به ارائه مقالات و تحقیقات اخیر خود می پردازند. در سال 1922 اولین گردهمائی در رم برپا شد. آخرین گردهمائی هم در سال 2006 در پراگ برگزار شد. 
                                           
 
اریس
سیاره ای کوتوله که 21 اکتبر 2003 توسط مایک براون و دو سیاره شناس دیگر کشف شد. ضریب بازتابی معادل پلوتو دارد و در دوره ای معادل 560 سال به دور خورشید می گردد. دمای سطح آن 30 کلوین است و خورشید از روی آن مانند ستاره ای پرنور می درخشد. 25 درصد بزرگتر از پلوتو است و از قدر 19 در آسمان خودنمائی می کند. مایک بران پس از کشف آن دوست داشت نام دختر خود " لیلا " را بر روی آن بگذارد که اتحادیه نجوم اجازه این کار را به او نداد. 
                                                                                        
 
پلوتو
78 سال پیش( 29 بهمن 1308 ) توسط کلاید تومبا با استفاده از تلسکوپ رصدخانه لاول کشف شد. هر 247 سال یکبار به دور خورشید می گردد. به اندازه هر 6.5 روز زمینی یکبار به دور خودش می چرخد. فاصله اش با ما حدود 40 واحد نجومی است و قمری تقریبا هم اندازه خودش به نام " چارون " دارد. در آسمان از قدر 13.8 خودنمائی می کند.
              
دیسنومیا
قمر کوچک اریس که در 10 سپتامبر 2005 توسط گروهی در هاوائی با استفاده از تلسکوپ رصدخانه کک کشف شد. 
                                                                                  
سدنا
 
خرده سیاره ای با قطر 1700 کیلومتر که در بهار سال 1383 توسط مایک بران و چند سیاره شناس دیگر کشف شد. مداری غیر عادی دارد که اوج آن بارها دورتر از بیرونی ترین مرز کمربند کویی پر است. این خرده سیاره از جمله اجرام ابر اورت به حساب می آید.
           
کلاید تومبا
جوانی که در سن 22 سالگی در رصدخانه لاول پلوتو را کشف کرد. 
                            
مایک براون
 
او و گروهش تا کنون بیش از 80 جرم کمربند کویی پر را یافته است. با کشف اریس کارنامه خود را درخشان تر کرد. کشف سدنا و کواوار از جمله افتخارات اوست.
                          
 
+ نوشته شده در  شنبه 26 خرداد1386ساعت 12:48  توسط محمد حسین باقریان |  آرشیو نظرات
 
«ت. هرفورد» (T. Hurford) از مرکز فضایی گدارد ناسا می‌گوید:"گرانش زحل جریان‌هایی را ایجاد می‌کند که سبب فوران مواد از این شکاف‌ها می‌شود". تصاویر سال ۲۰۰۵ فضاپیمای کاسینی فوران توده‌هایی از مواد را در نیمکره جنوبی انسلادوس نشان دادند. این فوران‌ها نیاز به منبع حرارت درونی دارند، این در حالی است که ابعاد انسلادوس کوچک‌تر (۵۰۰ کیلومتر) از آن است که این منبع را دارا باشد.
 
در نیمکره جنوبی انسلادوس مناطقی وجود دارند که شبیه نوارهای سطح پوست بَبر است! این نوارها از مناطق مجاورشان گرم‌تر و احتمالا منشأ فوران‌ها هستند. تصاویر کاسینی همچنین وجود توده‌های ابر مانندی را نشان می‌دهند که دلیلی بر وجود آب مایع در زیر لایه یخ است. از آن جایی که آب مایع لازمه‌ی حیات است، انسلادوس می‌تواند مکانی مناسب برای حیات فرازمینی باشد.
 
انسلادوس در یک مدار بیضی شکل به دور زحل می‌گردد و به همین دلیل فاصله آن از زحل در زمان‌های متفاوت یکسان نیست؛ زمانی که به زحل نزدیک‌تر است گرانش زحل نسبت به آن بیش‌تر اثر می‌کند و در نتیجه جریان ایجاد شده قوی‌تر خواهد بود که عکس این مسئله نیز برقرار است.
 
موقعیت زحل نیز نسبت به قمر آن به طور جزئی در حال تغییر است. مدل‌هایی طراحی شده است تا اثر این جریان‌ها را بر نوارها بررسی کنند. هرفورد می‌گوید:"جهت قرار گرفتن این نوارها در باز و بسته شدن شکاف‌ها اثر می‌گذارد. زمانی که انسلادوس در دورترین نقطه نسبت به زحل قرار گرفته است فشار باعث باز کردن اکثر شکاف‌ها می‌شود و بالعکس. با در نظر گرفتن این مسئله که به محض باز شدن شکاف فوران اتفاق می‌افتد، می‌توان زمان فوران را در طی مسیر تخمین زد. همچنین از آن جایی که اکثر نوارها در زمانی که انسلادوس در دورترین فاصله از زحل قرار گرفته است باز هستند، انتظار می‌رود که بیش‌ترین فوران در این زمان رخ دهد".
 
قطعا به دلیل جهت قرار گرفتن این نوارها، به مرحله اجرا گذاشتن این مدل کاری دشوار است. کاسینی در زمانی از نوارها عکس گرفت که در لبه انسلادوس قرار گرفته بودند؛ به طوری که از پشت با نور خورشید روشن

نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:







           
پنج شنبه 4 آبان 1391برچسب:, :: 10:57
مسعود

درباره وبلاگ


سلام. به وبلاگ من خوش آمدید.امیدوارم در این وبلاگ رضایت شما روجلب کنم.نظر یادتون نره.
نويسندگان
پيوندها

تبادل لینک هوشمند
برای تبادل لینک  ابتدا ما را با عنوان تفریحی برای هم کلاسی ها و آدرس masoot.LXB.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.







ورود اعضا:

نام :
وب :
پیام :
2+2=:
(Refresh)

<-PollName->

<-PollItems->

خبرنامه وب سایت:





آمار وب سایت:  

بازدید امروز : 5
بازدید دیروز : 1
بازدید هفته : 6
بازدید ماه : 16
بازدید کل : 34560
تعداد مطالب : 122
تعداد نظرات : 6
تعداد آنلاین : 1



Google

در اين وبلاگ
در كل اينترنت